Zdejm kapelusz...

Dawno mnie nie było. Pora nadrobić zaległości…(to stwierdzenie może doskonale posłużyć jako wytłumaczenie, dlaczego nie używam Twitter, Śledzika itd…)

Dużo się ostatnio działo ( i dzieje), musiałem być w wielu miejscach jednocześnie, a bywało również i tak, że byłem gdzieś nawet o tym nie wiedząc hehe , ale od czego są aparaty fotograficzne, prawda? Tyle można się o sobie dzięki nim dowiedzieć hehe…Po prostu urok życia towarzyskiego taki już jest i można go polubić lub nie. Jak myślicie, w której grupie się mieszczę?

Zacznę od początku czyli od połowy lutego…zaczęło się niewinnie od spontanicznej imprezy z moimi szwedzkimi znajomymi a potem worek się rozwiązał : pokaz mody Elliotta ( pamiętacie? Obiecywałem. Tutaj można go obejrzeć.), after party, koncert Vader, urodziny Sama z Pink Cigar, praca, uniwerek, mniejsze, zupełnie „nieważne” spotkania i okazuje się, że czas naprawdę względną wartością jest…

A propos wzmożonego życia towarzyskiego przypomniały mi się dosyć intensywne czasy mojej młodości kiedy wszystko było proste. To znaczy grafik zajęć był prosty.

Przed lekcjami graliśmy próbę, tuż po lekcjach spotykałem się z Chmielem i oglądaliśmy stare, czarno-białe polskie filmy z lat 70-tych na TV Polonia, wdychając ich atmosferę głęboko całymi płucami. Tak oszołomieni wychodziliśmy na nasz ulubiony spacer. Kupowaliśmy garście batonów w kiosku, mówiliśmy do siebie cytatami typu zdejm kapelusz lub alkohol zabija prawdziwego mężczyznę i robiliśmy obchód sklepu, w którym panowie z wąsami, złotymi łańcuchami, w swoich stylowych dresach handlowali czym się dało. Miny przy tym mieli bardzo poważne i zaangażowane. Nas bawiło to najbardziej…Zastanawialiśmy się czasem czy oni nas w ogóle zauważają (?!) a jeżeli tak, to co sobie myślą, patrząc na nasze permanentnie uchachane twarze szepcące co chwila coś pod nosem i wybuchające nieudolnie powstrzymywanym śmiechem…zdejm kapelusz.


Po odbyciu misji pt. Obchód BIMa udawaliśmy się na poszukiwanie „imprezy dnia”, lub graliśmy późną próbę ( on w swoim a ja w swoim zespole) i w taki sposób toczyło się życie. Mało snu, dużo zabawy, zero zmęczenia…a teraz…

…teraz muszę, dnia następnego, przyjąć odpowiednią dawkę energii, w odpowiedniej ( najlepiej kremowego sosu) formie, z odpowiednią ilością witamin (hehe), żeby chaos opuścił moją głowę…

Makaron penne z marynowanym kurczkiem i brokułem
(2-3 porcje)

400g makaronu Penne ugotowanego al dente
2 ząbki czosnku (pocięte w plasterki)
Łyżeczka (lub więcej) płatków suszonego chilli
2 małe piersi kurczaka ( pocięte w cienkie paski)
Oliwa z oliwek
12 pomidorków koktajlowych (przekrojonych na pół)
½ małego, ugotowanego brokuła
150ml śmietany kremówki
Sól morska
Świeżo zmielony pieprz
Łyżka posiekanej natki pietruszki


W misce wymieszaj piersi z odrobiną oliwy, wsyp płatki chilli , czosnek, odrobinę soli i pieprzu. Wymieszaj dokładnie i odstaw do lodówki na pół godziny.


Kiedy makaron zacznie się gotować wyjmij zamarynowanego kurczaka z miski, zachowując czosnek. Podsmaż paski kurczaka na patelni, ale tylko tak, żeby je zbrązowić. Odlej nadmiar tłuszczu z patelni, wrzuć czosnek i podsmaż całość przez minutę, wlej śmietanę i zagotuj. Dodaj brokuły i zagęść sos przez odparowanie. Następnie dodaj pomidorki i makaron. Kiedy sos będzie ładnie oblepiał makaron przypraw do smaku, nałóż na talerze i posyp natką.


*Stylizacja zdjęć jak i cały post są wynikiem tego co napisałem wcześniej;)
**Za cytaty dziękuję Hydrozagadce.
*** Muszę przyznać, że to połączenie ostrego smaku chilli z kremowym sosem jest jednym z moich ulubionych.