Danie godne Boss'a

Piątki z Bossem były boskie. Bardzo pracowite i bardzo imprezowe. Czas mijał, szybko a mięśnie bardziej bolały od śmiechu niż od pracy, no i z piątku na piątek byliśmy coraz większymi „znawcami” twórczości Boba Dylana, gry w krykieta i historii The Beatles…

Tego wieczora Boss didżejował w The 100 Club. Sidiki stały spakowane w dwóch pomarańczowych reklamówkach Sainsbury’s a czarna skórzana kurtka wisiała na awaryjnym wyłączniku gazu tuż przy drzwiach. Około szóstej Boss poszedł się przebrać i zrobić na bóstwo. Ponieważ w ciągu dnia wypili… ups…zużyliśmy parę szklanek białego piwa do gotowania, kiedy tylko Boss zamknął za sobą drzwi my zrobiliśmy psikusową burzę mózgów. – Może zamienimy mu płyty? Dylana na Metallicę, on i tak patrzy tylko na okładki? To byłby czad! – No, albo zamieńmy torby na Tesco. Z nimi nie pójdzie… Skończyło się na szczelnym zaklejeniu drzwi do szatnio-łazienki wielkimi, czarnymi workami na śmieci. Niby nic, ale zawsze coś, mówiąc szczerze nie spodziewaliśmy się wielkiej reakcji ;) Usłyszeliśmy, że otworzyły się drzwi…nic, cisza… jakieś 20 sekund później wielka salwa śmiechu przerywana regularnym: BASTARDS!!!

Parę dni temu, Boss odwiedził mnie po kilkumiesięcznej przerwie. Wygląda świetnie, humor mu dopisuje, ale niestety mowa wraca bardzo powoli. Mimo utrudnionej konwersacji i dość dużej ilości zamówień, które w międzyczasie musiałem przygotowywać, bardzo miło spędziliśmy czas. Boss ewidentnie czerpał całym sobą atmosferę pracy w kuchni, za każdym razem kiedy olej zapalał się na patelni robił swoje O!YeaH!! a każdy nasz ruch obserwował z pojawiającą się co chwila łezką wzruszenia w oku i dumą na twarzy … Przygotowałem mu cztero-daniowy obiad i po tylu latach znajomości udało nam się w końcu zrobić wspólną fotografię.

Kiedy znalazłem przepis na dzisiejsze danie, pierwszą myślą, która przyszła mi do głowy było to, że Boss na pewno wstawiłby to na menu. A mówię Wam on miał czuja do dobrych rzeczy ;)

Dorsz marynowany w kawie z brokułami na dwa sposoby
(4 porcje)

80ml wody
160g cukru
80g kawy rozpuszczalnej
650g filet z dorsza (pocięty w 3cm kostkę)
4 łyżki miodu płynnego (najlepiej akacjowego)
2 średnie brokuły (podzielone na kwiaty)
5-6 łyżek oliwy z oliwek
1 łyżka masła
1 ząbek czosnku (lekko rozgnieciony)
1cm czerwonej papryczki chilli
Sól morska

Podgrzej wodę z cukrem i kawą na średnim ogniu, mieszając żeby cukier się rozpuścił. Ostudź. Ułóż kostki dorsza w głębokim pojemniku i zalej go kawowym wywarem (postaraj się żeby ryba była w całości zanurzona). Przykryj i wstaw do lodówki na przynajmniej 5 godzin.

Wyjmij i odsącz kostki rybne. Jeżeli masz pojemnik do gotowania na parze, włóż rybę do pojemnika, jeżeli nie, ułóż je na durszlaku, wstaw go do dużego garnka z niewielką ilością gotującej się wody, przykryj i paruj przez około 6 minut.

Wrzuć brokuły do osolonej wody i blanszuj przez 4 minuty. Odlewając zachowaj trochę wody z gotowania. Wyjmij i zahartuj w zimnej wodzie. Połowę brokułów zmiel blenderem dodając 2 łyżki oliwy i wodę z gotowania do uzyskania konsystencji puree. Dopraw solą do smaku. Rozgrzej resztę oliwy w garnku (ja używam tego w którym gotowałem brokuły), dodaj, masło, czosnek i chilli a następnie wrzuć pozostałe brokuły i na średnim/małym ogniu podgrzej je. Dopraw solą.

Rozgrzej mocno grill (lub piekarnik na maksymalną moc). Usuń skórę*** i ewentualne ości i polej kostki dorsza miodem, przełóż na blachę i griluj/piecz przez 4-5 minut obracając je raz w międzyczasie. Po wyjęciu dopraw solą.

Serwując ułóż kilka kostek ryby, łyżkę puree i parę brokułów. Dla mnie bomba! Polecam :)

* Kawa w tym daniu z jednej strony „zmiękcza” mięso dorsza a z drugiej wzbogaca jego smak, który następnie dodatkowo zostaje pogłębiony przez słodycz cukru i miodu.
** Przepis ten jest „domową” wersją dania serwowanego w Ristorante Cracco w Mediolanie.
*** Ze skórą też dobrze smakuje ;)