Najładniejszy Zespół Świata

W okresie mojego grania w zespołach wiele pomysłów przychodziło mi do głowy na temat co zrobić, żeby wypłynąć, jak najbardziej wyrazić to co gramy no i oczywiście jak zaszokować publikę. Pamiętam jak z Rymasem planowaliśmy mroczną black metalową kapelę ( przyrzekam, że obaj mieścimy się w pierwszej dwójce miliona najserdeczniejszych ludzi hehe) i sekretem na wypłynięcie miała być nasza rewolucyjna sesja zdjęciowa, ale nie opiszę jej bo Nergal będzie wyglądał przy nas jak przedszkolak hehe. Skończyło się jednak na planach…

Innym razem z Moim Drogim Friendem Carusso, zalegając z gitarami na brzuchach, w jego akademickim pokoju i męcząc Janosika dżemowaniem wymyśliliśmy Najładniejszy Zespół Metalowy Świata…no dobra to był pomysł Carussa, ale bardzo mi się spodobał – w końcu miałem być ¼ lub jedną piąta tego cuda:)


Ponieważ odurzaliśmy się nie tylko muzyką, nasze uzasadnienia kto i dlaczego może ewentualnie zostać zaproszony do naszego Dzieła, stawały się coraz bardziej trafne i szybko naszkicowaliśmy listę potencjalnych szczęśliwców. Niestety (dla Was) ta część obrad członu założycielskiego została utajniona na zawsze, więc musicie zrozumieć brak nazwisk i szczegółów. Ale wyglądało to mniej więcej tak:


Osoba* 1
-On? Nieee! Za krótkie włosy.

Osoba 2
-Ten?
-Co ty? widziałeś jego nos?
-Ale dobrze gra…
-Ale widziałeś jego nos??


Osoba 3
-chyba żartujesz!!!


Osoba 4
- Za wysoki, na zdjęciach będzie miał obciętą głowę…

…i tak dalej i tak dalej.
Ideę zaczęliśmy wprowadzać w życie bodajże następnego dnia, bez zdradzania głównej koncepcji. Niestety, ściany mają uszy…Ktoś podsłyszał, podał dalej i wydało się. Pamiętam taką sytuację…
- Słyszałam, że zakładacie z Carussem Najładniejszy Zespół Świata? Hehe.
- Tak, brakuje nam tylko perkusisty, ale jego i tak nie widać więc…-chciałem ją zbyć.
- Ale, to fajnie bo ja chętnie bym przyszła na taki koncert…
Plan działał! Jednak mimo genialnej, jak na tamte czasy, koncepcji, kłopoty lokalowe zabiły pierwszy bojsbend Trzeciej RP. Pozostały tylko wspomnienia…


Od tej pory szukam perfekcji w zestawieniach smakowo-wyglądowych. Jednym z kandydatów do tytułu najlepszego, najładniejszego i najpyszniejszego zespołu świata jest dla mnie jest stek z tuńczyka z kaparami, czosnkiem, skórką z cytryny i chilli.

Stek z tuńczyka przybrany kaparami, czosnkiem i czerwonym chilli
(2 porcje)


2 steki z tuńczyka (grubości ok. 1½ cm)
Oliwa z oliwek
10g masła
2 łyżki odsączonych kaparów
½ drobno posiekanej czerwonej chilli
2 drobno posiekane ząbki czosnku
Skórka starta z ½ cytryny
Łyżka posiekanej natki pietruszki
Sól morska
Świeżo zmielony pieprz


Przygotuj wszystkie składniki, ponieważ jest to bardzo szybka potrawa:)


Posmaruj delikatnie steki oliwą.
Na średnim ogniu rozgrzej ok. 2 łyżek oliwy, delikatnie dodaj steki i smaż przez 2 minuty. Używając łopatki podnieś i sprawdź czy są zbrązowione. Jeżeli tak przewróć i smaż minutę, dodaj masło, czosnek i chilli i podsmaż przez chwilę. Dodaj pozostałe składniki. Kontynuuj smażenie przez następną minutę.


* Nie wiem dlaczego, ale w naszym kręgu, w tamtych czasach często zwracaliśmy się do siebie per Osoba a o nieznajomych mówiliśmy Stefan…
** Nie chcę sugerować dodatków (węglowodanów), ale moim zdaniem ryż pięknie uzupełnia skład.
*** Oczywiście czasy smażenia zależą od grubości steków i tego jak wysmażone lubisz.